КЛІНІКО-ПСИХОЛОГІЧНІ ОСОБЛИВОСТІ СТАНУ ПІСЛЯ ЧЕРЕПНО-МОЗКОВОЇ ТРАВМИ ТА ПІДХОДИ ДО ЇХ КОМПЛЕКСНОЇ РЕАБІЛІТАЦІЇ

Автор(и)

DOI:

https://doi.org/10.32689/2663-0672-2023-5-19

Ключові слова:

неврологічний статус, шкала ком Глазго, шкала MMSE, MoCA, MMPI, комп’ютерна томографія.

Анотація

Анотація. У статті досліджено клініко-психологічні особливості реабілітації пацієнтів після черепно-мозкової травми. Метою дослідження є визначення індивідуальних та загальних факторів, що впливають на ефективність реабілітації, та розробка оптимальних підходів до психологічної підтримки пацієнтів. Мета. Метою дослідження був ретельний аналіз клініко-психологічних аспектів реабілітації пацієнтів після черепно-мозкової травми з метою визначення психологічних факторів, що впливають на ефективність та індивідуалізацію процесу відновлення. Наукова новизна. Наукова новизна дослідження клініко-психологічних особливостей реабілітації після черепно-мозкової травми полягає в комплексному підході, що об’єднує передові методи психологічної та медичної науки з інноваційними технологіями для досягнення максимально ефективного відновлення пацієнтів. Методи. У дослідженні клініко-психологічних особливостей реабілітації після черепно-мозкової травми було вивчено за допомогою тестів MMPI та МоСА. Для цього була використана вибірка, що складалася з 331 особи (n=331). Результати. Результати дослідження спрямовані на покращення програм реабілітації та розробку оптимальних стратегій психотерапії для пацієнтів із черепно-мозковою травмою. Згідно з MMPI на підставі середніх значень вибірки розміром M=331 виведено наступні характеристики основних шкал: L (Lie):; Середнє (M): 51.04; Стандартне відхилення (SD): 7.64; Мінімальне (Min.): 35; Максимальне (Max.): 65; F (Infrequency):; M: 61.31; SD: 11.82; Min.: 37; Max.: 89; K (Correction):; M: 47.87; SD: 9.28; Min.: 30; Max.: 65; Шкали 1-0 (Hs, D, Hy, Pd, Mo, Pa, Pt, Sc, Mb, Si):; M: Від 52.75 до 69.66; SD: Від 11.37 до 15.50; Min.: Від 24 до 123; Max.: Від 86 до 114. Здійснено аналіз МоСА-тесту та морфометричних характеристик головного мозку (за даними КТ) у 331 хворого з наслідками ЧМТ. У 26,3% хворих діагностовано помірне, а 42,7% – легке когнітивне зниження. Висновки. Результати цього дослідження допоможуть вирішити практичні завдання у сфері клінічної психології та реабілітації, сприяючи подальшому вдосконаленню програм реабілітації та психотерапевтичних підходів для пацієнтів із черепно-мозковою травмою.

Посилання

Kowalski R. G. et al. Recovery of consciousness and functional outcome in moderate and severe traumatic brain injury.

JAMA neurology. 2021. Т. 78. № 5. С. 548–557.

Wagner A. K. et al. Traumatic brain injury. Braddom’s Physical Medicine and Rehabilitation. Elsevier, 2021. С. 916–953. e19.

Crupi R. et al. Management of traumatic brain injury: from present to future. Antioxidants. 2020. Т. 9. № 4. С. 297.

Maas A. I. R. et al. Traumatic brain injury: progress and challenges in prevention, clinical care, and research. The Lancet

Neurology. 2022. Т. 21. № 11. С. 1004–1060.

Rousseau, Anne-Françoise, et al. “Long-term outcomes after critical illness: recent insights”.Critical Care 25.1

(2021): 1–7.

Sander A. M. et al. A randomized controlled trial of acceptance and commitment therapy for psychological distress among

persons with traumatic brain injury. Neuropsychological rehabilitation. 2021. Т. 31. № 7. С. 1105–1129.

Haarbauer-Krupa J. et al. Epidemiology of chronic effects of traumatic brain injury. Journal of neurotrauma. 2021. Т. 38.

№ 23. С. 3235–3247.

Jöhr J. et al. Recovery in cognitive motor dissociation after severe brain injury: a cohort study. PLoS One. 2020. Т. 15.

№ 2. С. e0228474

Rapport L. J., Wong C. G., Hanks R. A. Resilience and well-being after traumatic brain injury. Disability and rehabilitation.

Т. 42. № 14. С. 2049–2055.

Mikolić A. et al. Differences between men and women in treatment and outcome after traumatic brain injury.

Journal of neurotrauma. 2021. Т. 38. № 2. С. 235–251.

Okonkwo O. Program Guide for Division 40 (Society forClinical Neuropsychology) at the annual Convention of the

American Psychological Association, August 8–11, 2019; Chicago, IL: DIVISION 40 PROGRAMMING: Quick Reference. The Clinic

al Neuropsychologist. 2019. Т. 33. № 7. С. 1216–1348.

Lippa S. M. et al. White Matter Integrity Relates to Cognition in Service Members and Veterans after Complicated Mild,

Moderate, and Severe Traumatic Brain Injury, But Not Uncomplicated Mild Traumatic Brain Injury. Journal of neurotrauma.

Т. 40. № 3-4. С. 260–273.

Caplan B. et al. Rehabilitation needs at 5 years post-traumatic brain injury: a VA TBI model systems study.

Journal of Head Trauma Rehabilitation. 2021. Т. 36. № 3. С. 175–185.

Howlett J. R., Nelson L. D., Stein M. B. Mental health consequences of traumatic brain injury. Biological psychiatry. 2022.

Т. 91. № 5. С. 413–420.

Merz Z. C. et al. Furthering the understanding of Wechsler adult intelligence scale-factor structure in a clinical sample.

Applied Neuropsychology: Adult. 2021. Т. 28. № 1. С. 12–23.

##submission.downloads##

Опубліковано

2024-01-09

Як цитувати

БАКУРІДЗЕ, Н., КЛИМЕНКО, І., & КУЛЬМАТИЦЬКИЙ, А. (2024). КЛІНІКО-ПСИХОЛОГІЧНІ ОСОБЛИВОСТІ СТАНУ ПІСЛЯ ЧЕРЕПНО-МОЗКОВОЇ ТРАВМИ ТА ПІДХОДИ ДО ЇХ КОМПЛЕКСНОЇ РЕАБІЛІТАЦІЇ. Сучасна медицина, фармація та психологічне здоров’я, (5(14), 115-121. https://doi.org/10.32689/2663-0672-2023-5-19