LEGAL POSITION OF THE PROSECUTOR IN ADMINISTRATIVE PROCEEDINGS
DOI:
https://doi.org/10.32689/2617-9660-2020-4(10)-100-110Keywords:
prosecutor, rule of law, administrative proceedings, complaints.Abstract
This text concerns the issue of the participation of the prosecutor in administrative proceedings. The purpose of administrative proceedings is imperious, unilateral regulation of the legal and administrative situation of a specific entity. Administrative proceedings are inquisitive; its purpose is to implement the provisions of substantive administrative law but, above all, to secure the administered entity against abuse of power by arbitrary administrative authorities. One of the guarantees of the lawful operation of the administrative body in administrative proceedings is the participation of the prosecutor. The prosecutor’s office performs tasks in the field of prosecution of crime and guards the rule of law. The prosecutor decides about his participation in specific proceedings. His participation in the administrative procedure, like the participation of any other entity, must be clear and obvious, and therefore, the participation of the prosecutor in this procedure cannot, in principle, be presumed. The prosecutor’s powers were analyzed such as the right to request the competent public administration authority to initiate proceedings to remove an unlawful state; the right to participate at any stage of the proceedings to ensure that the proceedings and the resolution of the case are lawful and the right to object to a final decision if the provisions of the Code or special provisions provide for the resumption of proceedings, annulment of the decision or annulment or amendment thereof. The participation of the prosecutor in administrative proceedings, due to his inquisitive nature, is an important means of controlling the legality of administrative proceedings and taking into account the public interest. The lawfulness of public administration bodies’ activities applies to both proceedings conducted on request and ex officio, and therefore the prosecutor’s power includes within these proceedings: the right to request the competent public administration authority to initiate proceedings to remove an unlawful state; the right to participate at any stage of the proceedings in order to ensure that the proceedings and the resolution of the case are lawful, the right to object to a final decision, if the provisions of the Code or special provisions provide for resumption of proceedings, annulment of the decision or its annulment or amendment. It should be emphasized that each of the above powers of the prosecutor can only be exercised to ensure the rule of law, which means that values such as reliability, economy or purposefulness will not be subject to prosecutor’s control in administrative proceedings.
References
Wierzbowski M. (red), Postępowanie administracyjne – ogólne, podatkowe, egzekucyjne i przed sadami administracyjnymi, Warszawa 2012
Ochendowski E., Prawo administracyjne. Część ogólna, Toruń 2004.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 stycznia 2010 r., sygn. I OSK 948/09, Legalis nr 222528
Iserzon E., Prawo administracyjne. Podstawowe instytucje. Warszawa 1968
Postanowienie Wyższego Sądu Dyscyplinarnego z dnia 24 czerwca 2017 r., sygn. akt WSD 61/17
Hauser R. (red.), Wierzbowski M. (red.), Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2020
Wyrok NSA z dnia 20 września 2006 r., sygn. akt II GSK 55/06, Legalis nr 231353.
Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 października 2011 r., sygn. akt III SA/Łd 952/11, Legalis nr 397258.
Hauser R., Drachal J., Mzyk E., Dwuinstancyjne sądownictwo administracyjne. Omówienie podstawowych zasad i instytucji procesowych. Teksty aktów prawnych, Warszawa-Zielona Góra 2003.
Kmiecik Z. R. Postępowanie administracyjne, postępowanie egzekucyjne w administracji, postępowanie sądowoadministracyjne, Warszawa 2019.
Łaszczyca G., [w:] Łaszczyca G., Martysz Cz., Matan A. Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, t. 2, Kraków 2005.
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 września 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 519/15, Legalis nr 1363575; Wyrok NSA z dnia 3 września 2010 r., sygn. akt I OSK 1542/09, Legalis nr 270021.
Postanowienie NSA z dnia 4 maja 1982 r. I SA 72/82, Legalis nr 34703
Wyrok NSA – Ośrodek zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 5 października 1999 r., sygn. akt SA/Rz 208/99, Leglais nr 178933
Adamiak B., Borkowski J,. Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2019.
Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 24 sierpnia 2010 r., sygn. akt II SAB/Ol 69/10, Legalis nr 440963.
Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 22 sierpnia 2006 r., sygn. akt II SA/Bd 620/06, Legalis nr 826351.
Wyrok NSA z dnia 23 maja 2017 r., sygn. I OSK 2133/15, Legalis nr 1627913.
Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 lipca 2014 r., sygn. akt III SA/Po 20/14, Legalis nr 1103952.
Wyrok NSA – Ośrodek zamiejscowy w Gdańsku z dnia 21 marca 2000 r., sygn. akt II SA/Gd 230/98, Legalis nr 122344; analogicznie WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 20 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Gd 138/11, Legalis nr 407327.